Obserwowanie życia z zachowaniem pewnego dystansu jest wielką sztuką. Nie chodzi przy tym o obojętność na wrażenia lecz o wrażliwą i przenikliwą obserwację która jest wolna od mechanicznej reakcji.
Jeśli do praktyki obserwacji zdarzeń dodamy obserwację własnych myśli i emocji również wolną od mechanicznych reakcji sięgniemy w wymiar dotąd nam nieznany. Nieznany, ale bardzo bliski. Tak bliski, iż dotykający naszej najprawdziwszej natury.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz