Stworzenie

Zanim powstało Stworzenie, nie istniało nic co miałoby jakikolwiek charakter materialny. Stwórca, Bóg planując powołanie do życia tej materialnej manifestacji dobrze przemyślał jak będzie miała wyglądać, zakreślił przestrzeń materialnego stworzenia i wypowiedział  Stwórcze Słowo. Duchowe byty, będące w jedności ze Stworzycielem, dysponujące Wiedzą i Mądrością, będące  w pełni zjednoczone z Bogiem, wprowadziły w życie Prawa i Zasady oraz rozpoczęły działanie. Wypowiedziane Słowo wibruje we wszechświecie do dzisiaj i będzie trwało tak długo jak długo ta manifestacja będzie miała istnieć. W chrześcijaństwie jest to Amen, w religiach wschodu AUM. Ten dźwięk może być słyszany w miarę rozwoju duchowego.

W tak stworzony świat Bóg Stworzyciel posłał nas, zrodzone z siebie istoty. To bardzo ważne, zrodzone a nie stworzone. Stworzył świat, ale nas zrodził. To dlatego mamy Boga zawsze w sobie i zawsze z nim jesteśmy jedno. Stworzenie przestanie kiedyś istnieć, my w swojej najprawdziwszej istocie, nigdy. Tu pojawia się wieczność. Czas jest jednym z wymiarów, a wymiarów jest niezliczona ilość. Jesteśmy jedynie na początku rozumienia. Ale to co już wiemy wystarcza aby stwierdzić iż:

Jesteśmy w istocie dziećmi Boga

Jesteśmy zrodzeni z Miłości

Jakichkolwiek błędów byśmy nie popełnili i ile by ich nie było, wynikają one z rozwijającego się umysłu a nie z naszej prawdziwej istoty  
Nasza prawdziwa istota jest pełna Blasku, Miłości i Mocy